هر کس تجارب متفاوتی از بیماری MSیا مولتیپل اسکلروزیس دارد برای بعضی افراد نشانه‌های MSخفیف هستند، برای دیگران شدیدتر. در بعضی افراد فقط یک علامت مشاهده می‌شود و در بعضی دیگر ترکیبی از علائم.

برخی علائم مهم در بیماری MSشامل اختلال در دید می‌باشد که ممکن است اولین علامت این بیماری باشد، که می‌تواند به صورت اختلال در دید، کاهش دید چشمان یا اختلال در دید رنگها باشد. بی‌حسی در دست و پا و حتی درک احساسات غیر طبیعی در صورت، بدن و اندام‌ها یکی از شایع‌ترین علائم MSمحسوب می‌شود.

درد در تقریباً 50٪ بیماران دچار MSتجربه می‌شود. که به دلیل التهاب و آسیب به لایه پوشاننده فیر عصبی رخ می‌دهد، همچنین به دلیل سفتی و تغییرات مفاصل و عضلات ایجاد می‌شود و این تغییرات معمولاً باعث ضعف، کاهش دامنه حرکتی، محدودیت در حرکت و راه رفتن خواهد شد. ضعف عضلانی و یا لرزش غیر قابل کنترل نیز از علائم دیگر این بیماری‌ است. لرزش غیر قابل کنترل خصوصاً هنگامی که شخص سعی در گرفتن چیزی یا حرکت پا دارد، رخ می‌دهد، فلج در فرم  شدید MSرخ می‌دهد گر چه بیشتر بیماران دچار MSبه صورت گسترده ناتوان نمی‌شوند.

سرگیجه و خستگی نیز از علائم تقریباً شایع MSمحسوب می‌شود و در بیش از 40٪ بیماران MSاختلال در گفتار نیز رخ می‌دهد. اخلالات در فعالیت مثانه و روده‌ها می‌تواند منجر به تکرار ادرار، کاهش کنترل مثانه و یبوست شود. افسردگی اغلب در بیماران دچار MSمشاهده می‌شود که البته واکنش MSنیست و تنها یک علامت محسوب می‌شود. کاهش شنوایی و خارش پوست نیز از تغییرات حس در MSبه شمار می‌رود.

درمان با Botax   در بیماران دچار MSدرمانی تقریباً جدید محسوب می‌شود. اگر بیمار دچار MSاسپاسم نداشته باشد، درمان با بوتاکس لازم نیست. بوتاکس نوعی توکسین بوتولیسم است. بیشتر مردم آن را در درمان موقت چروک‌ها می‌دانند. در حالی که بوتاکس در درمان میگرن و درد عضلانی نیز مفید است و به همین جهت در بیماران دچار MSنیز به کار می‌رود. ترزیق معمولاً در عضله درگیر و دچار اسپاسم انجام می‌شود. در صورتی که تعداد زیادی عضله دچار اسپاسم باشد و یا عضله بزرگی درگیر باشد، این درمان امکان‌پذیر نیست.

تزریق باید هر 3 ماه یک بار تکرار شود. البته در بیشتر موارد تزریق مکرر منجر به تولید آنتی‌بادی علیه توکسین می‌شود.یکی از کاربرد‌های درمانی بوتاکس در بیماران MS، در اختلال احتباس ادراری در بیماران است ولی در این مورد باید دقت شود که بیمار قابلیت استفاده از سوند را داشته باشد و میزان ادرار باقی‌مانده طی دو هفته پس از درمان اندازه‌گیری شود. (به ویژه در بیماران MSو دیابتی) و بر اساس علائم بیمار سوند ادراری تا زمانی که حجم ادرار باقی‌مانده بیشتر از 200 میلی‌لیتر است ادامه پیدا کند، تا به کمتر به ml200 برسد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: